Woody Allen jest jednym z największych reżyserów naszych czasów i jednym z najbardziej płodnych artystów. Scenarzysta, reżyser, aktor, muzyk, komik, dramaturg i pisarz. Twórca ponad czterdziestu pięciu filmów, m.in.: Annie Hall, Manhattan, Danny Rose z Broadwayu, Hannah i jej siostry, Zbrodnie i wykroczenia, Zelig, Purpurowa róża z Kairu, Vicky Cristina Barcelona, Co nas kręci, co nas podnieca, O północy w Paryżu, Blue Jasmine, Magia w blasku księżyca. Jest odtwórcą głównych ról, puentą własnych niezrównanych żartów i gagów, wiecznym romantykiem, niezmordowanym cynikiem, człowiekiem dociekliwym, który analizuje współczesne dylematy moralne. W swojej obszernej biografii David Evanier zagląda do prywatnego życia Allena i opisuje jego, jak najbardziej publiczną, karierę. Oddziela prawdę od plotek krążących wokół związku Allena z Mią Farrow, przybliża skandale wokół osoby Allena, które wybuchły w latach dziewięćdziesiątych i odbiły się echem w ostatnim czasie, oraz analizuje powiązania pomiędzy relacjami Allena z kobietami a cechami postaci z jego filmów. Evanier zajmuje się tematami, które przewijają się w twórczości Allena od początku jego działalności artystycznej: moralnością, pociągiem seksualnym, niewiernością, psychologią, Holokaustem, judaizmem i wiarą, a także odwieczną walką między sercem a rozumem. Woody to historia artysty, który nadal ma w sobie pasję, talent i zdolność otwierania nowych artystycznych horyzontów i którego nie opuszcza twórcze uniesienie. "Tym co wyróżnia tę pracę jest nieprzeciętna erudycja jej autora. Evanier łączy rozmaite punkty widzenia, zagląda do bardzo wielu źródeł, także starych programów telewizyjnych i nieznanych w Polsce wywiadów prasowych, recenzji, a nawet zwierzeń byłych żon, tworząc portret Allena jakiego właściwie nikt do tej pory nie znał." Janusz Wróblewski, „Polityka” "Niektórych ludzi najbardziej pociąga w Woodym to jego: «Przykro mi bardzo, ale nie mogę przyjść odebrać Oscara, bo akurat gram z zespołem». Są tacy, którzy twierdzą, że nie obchodzi ich, co myślą inni. Woody przetrwał, ponieważ naprawdę się tym nie przejmuje. Poradził sobie. Udało mu się. Jest autentyczny. Interesuje go, jakie masz zdanie, jakie ja mam zdanie – ale nie ciekawi go, co ma do powiedzenia Akademia." Dick Cavett